☐ Na ziemi chojnickiej – Angowice

Angowice to wieś przy drodze do Ogorzelin w odległości 4 km od Chojnic. Przywilej na dobra rycerskie otrzymał Lange Henning, od którego wieś wzięła nazwę Henning. Lokowana została na prawie chełmińskim przez Wielkiego Mistrza Winryka von Kniprode w 1357 r.

W 1570 właścicielami trzech folwarków w Angowicach byli Heningowscy, nieznanego herbu i pochodzenia, którzy łącznie posiadali 21,5 łana, oraz F. Gockowski herbu Prawdzic, pochodzący z Pomorza Zachodniego, posiadacz folwarku o powierzchni ok. 2 łanów. Dokument lokacyjny pozwalał właścicielowi Angowic wybudować w swoich dobrach kościółek, co też nastąpiło i wieś stała się samodzielną parafią. Kościołek otaczał cmentarz. Świątynię około 1580 r. przejęli protestanci, zwracając ją na początku XVII w. W XVII wieku wieś należała do sędziego ziemskiego Jana Deręgowskiego.

W 1618 roku posiadłości Deręgowskich (Moszczenica, Doręgowice, Kamionka, Angowice) włączone zostały do parafii w Chojnicach. Lustracja kościelna w 1653 wykazała istniejącą w Angowicach drewnianą kaplicę z przybudowaną małą wieżą, na której znajdowały się dwa dzwony. Plebania nie była ogrodzona. Kaplica nosiła wezwanie bł. Katarzyny, była dobrze utrzymana, posiadała kilka obrazów sakralnych. Pozostająca bez stałego gospodarza kaplica (po 1653 r.) uległa później całkowitemu zniszczeniu. Nie została odbudowana.

W 1648 jako właściciel Angowic występuje brat chojnickiego proboszcza ks. Jana Deręgowskiego, Stanisław, który w następnych latach darował swe majątki ziemskie jezuitom chojnickim jako uposażenie kolegium. Według lustracji z 1682 r. Angowice należały do jezuitów i pozostały w ich rękach do kasaty zakonu w 1773, gdy dobra zakonne zostały upaństwowione. Wieś Angowice, zasiedlona w ciągu wieków w przewadze przez ludność pochodzenia niemieckiego, weszła do obszaru tzw. Kosznajderii. W 1927 według źródeł kościelnych zamieszkiwało wieś 313 wiernych wyznania katolickiego, w dokumentach starostwa powiatowego w marcu 1933 roku wykazano 356 mieszkańców. Sołtysem był nauczyciel Stanisław Radtke.

Po II wojnie światowej na skutek wysiedleń ludności niemieckiej oraz migracji dokonała się wielka wymiana mieszkańców, a liczba mieszkańców zmniejszyła się i w końcu grudnia 2008 wynosiła 243 osób. Od 2002 działa Stowarzyszenie Rozwoju Wsi, które skupia mieszkańców wokół projektu unowocześnienia i upiększenia Angowic. Obecnie we wsi zachowała się XIX-wieczna ceglana dzwonnica-kaplica, cmentarz katolicki z historycznymi nagrobkami i budynek jednoklasowej szkoły. Oprócz kapliczki i starego cmentarza w Angowicach znajduje się także XIX-wieczna dzwonnica. Co ciekawe jest ona wyposażona w dwa dzwony – Hubertusa i Stanisława. Ufundował je mieszkańcom wsi w XX-leciu międzywojennym doktor Jan Paweł Łukowicz. Dzwony zastąpiły wcześniejsze, które zaginęły podczas I wojny światowej. Do niedawna we wsi był też dzwonnik. W toku dziejów zmieniała się nazwa wsi: Henigsdorf, Henigowice, Janowo, Angowice.

tekst i rys. Wiesława Gołuńska